O niezarejestrowanych wzorach wspólnotowych w Biuletynie Euro Info

Wzornictwo przemysłowe jest jedną z najważniejszych gałęzi współczesnej gospodarki, która od kilkudziesięciu lat prężnie rozwija się zarówno w Polsce, jak i na terenie całej Europy. Nie dziwi więc fakt, że już wiele lat temu zauważono potrzebę uregulowania zasad korzystania i ochrony wzornictwa na terenie Unii Europejskiej, a ustanowienie jednolitej ochrony wzorów przemysłowych stało się jednym z najważniejszych zadań Komisji Europejskiej.

Pomysł na ujednolicenie systemu ochrony wzorów przemysłowych

Już w latach 90. ubiegłego wieku Komisja Europejska podjęła działania mające na celu ujednolicenie systemu ochrony wzorów przemysłowych na terenie całej Unii Europejskiej, czego wynikiem stała się dyrektywa 98/71/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie prawnej ochrony wzorów z 13 października 1998 r. Następnie wydano, obowiązujące do dziś, rozporządzenie Rady (WE) nr 6/2002 z 12 grudnia 2001 r. w sprawie wzorów wspólnotowych oraz rozporządzenie Komisji (WE) nr 2245/2002 z dnia 21 października 2002 r. wykonujące rozporządzenie Rady (WE) nr 6/2002 w sprawie wzorów wspólnotowych. Rozporządzenie 6/2002 wymienia dwa rodzaje wzorów wspólnotowych – zarejestrowane i niezarejestrowane. Czym różnią się od siebie wspomniane wzory? Kiedy sięgnąć po przepisy dotyczące wzorów wspólnotowych?

Rejestrować czy nie? Niezarejestrowany wzór wspólnotowy

Aby dana postać wytworu uzyskała sformalizowaną ochronę również poza granicami Polski, co do zasady konieczna jest – podobnie jak w przypadku wspomnianego wcześniej wzoru przemysłowego – rejestracja. Procedura rejestracyjna rozpoczyna się od złożenia zgłoszenia bezpośrednio w Urzędzie Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) lub za pośrednictwem Urzędu Patentowego RP. Opłata za dokonanie zgłoszenia i uzyskanie rejestracji wzoru wspólnotowego to koszt 350 euro.

Obok „tradycyjnych”, zarejestrowanych wzorów wspólnotowych rozporządzenie 6/2002 daje możliwość ochrony różnego rodzaju postaci wytworów jako tzw. wzorów niezarejestrowanych. Pomysł na ustanowienie ochrony wzorów niezarejestrowanych zrodził się z potrzeby spełnienia oczekiwań tych gałęzi przemysłu, które wytwarzają towary o krótkiej żywotności. Mowa tutaj o wzorach, których atrakcyjność rynkowa trwa stosunkowo krótko, na przykład tylko przez jeden lub dwa sezony (z powodu np. szybko zmieniających się trendów modowych).

W przypadku wzorów „o krótkiej dacie ważności” nawet najbardziej uproszczone zasady rejestracji mogą stanowić zbyt dużą przeszkodę dla przedsiębiorców. Stąd pomysł europejskiego ustawodawcy na wprowadzenie tzw. wspólnotowych wzorów niezarejestrowanych. Czym różni się zarejestrowany wzór wspólnotowy od niezarejestrowanego? Kiedy twórca może powoływać się na ochronę wynikającą z przepisów o niezarejestrowanym wzorze wspólnotowym? I czy ochrona w obu przypadkach wzorów jest taka sama?

Odpowiedzi na wszystkie te pytania znajdziecie w artykule „Niezarejestrowany wzór wspólnotowy. Sposób na ochronę towarów o krótkiej żywotności rynkowej” w najnowszym wydaniu Biuletynu Euro Info (str. 12), do którego otwarty dostęp znajdziecie pod tym linkiem.

Photo by Dmitri Popov on Unsplash