Nadchodzą zmiany w prawie własności przemysłowej
Bieżący rok obfituje w zmiany w zakresie PWP (ustawa z dnia z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej – tekst jedn. Dz.U. z 2013, poz. 1410 z późn. zm.), nie tylko ilościowe, ale i jakościowe. Mimo, że taka ilość zmian wprowadza przejściowe „zamieszanie” (trzy nowelizacje w przeciągu 3 miesięcy, z różnymi terminami wejścia w życie), niemniej po wejściu ostatniej z nich stan prawny powinien się ustabilizować.
Poniżej krótka informacja o poszczególnych nowelizacjach (chronologicznie):
- pierwsza z nowelizacji została uchwalona przez Sejm w dniu 24 lipca 2015 (ustawa z dnia 24 lipca 2015 r. o zmianie ustawy – Prawo własności przemysłowej oraz niektórych innych ustaw – Dz. U. poz. 1266). Jej wejście w życie nastąpi 1 grudnia 2015.
- następną była niewielka (co do zakresu nowelizowanych przepisów PWP), aczkolwiek bardzo kontrowersyjna i żywo dyskutowana w środowisku prawniczym, tzw. ustawa deregulacyjna – ustawa z dnia 5 sierpnia 2015 r. o zmianie ustaw regulujących warunki dostępu do wykonywania niektórych zawodów (Dz. U. poz. 1505). Przepisy tej ustawy (art. 8) wchodzą w życie 30 listopada 2015.
- ostatnia wreszcie nowelizacja – ustawa z dnia 11 września 2015 r. o zmianie ustawy – Prawo własności przemysłowej (Dz. U. poz. 1615), wprowadza kolejną porcję zmian, tym razem przede wszystkim obejmujących znaki towarowe. Wchodzi ona w życie 15 kwietnia 2016.
Nowelizacja prawa własności przemysłowej – co zmieni się już wkrótce?
Lista wprowadzonych zmian i nowości jest długa. W związku z zasygnalizowaną na wstępie praktyką wprowadzania niemal równolegle zmian, niektóre z nich dublują lub modyfikują się. Omawiając je, warto więc rozpocząć od chronologicznie ostatniej z nowelizacji, także z tego względu, że ma ona znaczący charakter, przemodelowując tryb uzyskiwania ochrony na znaki towarowe, poprzez wprowadzenie do polskiego porządku prawnego systemu rejestracyjnego (sprzeciwowego) w stosunku do znaków towarowych.
Zmiany w postępowaniu rejestrowym znaków towarowych
Zasady uzyskiwania ochrony przed polskim Urzędem Patentowym opierały się do tej pory na systemie badawczym. System rejestracyjny obowiązuje w stosunku do Wspólnotowych Znaków Towarowych (zob. m.in. informacja na stronie EUIPO – https://euipo.europa.eu/ohimportal/pl/registration-process). Pełne badanie zgłoszeń znaków towarowych oznacza, że Urząd Patentowy dokonuje oceny bezwzględnych przesłanek udzielenia prawa ochronnego (np. oceny, czy dane oznaczenie może być znakiem towarowym, czy pełni rolę odróżniającą, czy nie zawiera oznaczeń zastrzeżonych dla państwa itd.).
W następnej kolejności Urząd Patentowy bada zgłoszone oznaczenie w kontekście jego identyczności lub podobieństwa do innych znaków, których ochrona rozciąga się na obszar Polski (krajowe znaki towarowe, Wspólnotowe Znaki Towarowe, międzynarodowe rejestracje). To badanie względnych przesłanek rejestracji, już na etapie zgłoszenia nie wyłącza jednak możliwości kwestionowania przez inne podmioty uzyskania prawa ochronnego. Rozwiązanie takie oznacza także, że z jednej strony, Urząd Patentowy dokonuje weryfikacji oznaczeń z urzędu i niejako „na wyrost”, pomimo że zgłaszający te znaki niejednokrotnie nie są w faktycznym stosunku konkurencji (np. kolizja ze unijnym znakiem towarowym, który jest zarejestrowany w Portugalii, a uprawniony nie jest zainteresowany lokalnym polskim rynkiem). Z drugiej strony, uzyskanie prawa ochronnego pomimo procedury badawczej zwiększa co najwyżej, nie gwarantuje jednak w żaden sposób „czystości patentowej” danego oznaczenia.
Nie wchodząc w szczegóły, standardowy schemat postępowania po wejściu w życie omawianej nowelizacji wyglądać będzie następująco:
- po zgłoszeniu znaku towarowego, Urząd Patentowy bada warunki wymagane do uzyskania prawa ochronnego na znak towarowy z przyczyn, o których mowa w art. 129 ust.1 PWP (bezwzględne podstawy odmowy),
- następnie w przypadku braku bezwzględnych podstaw odmowy rejestracji, Urząd Patentowy niezwłocznie dokonuje ogłoszenia o zgłoszeniu znaku towarowego w BUP (Biuletyn Urzędu Patentowego),
- równolegle, Urząd Patentowy sporządza (niewiążące) zawiadomienie o potencjalnie kolizyjnych znakach towarowych i przekazuje je zgłaszającemu,
- w ciągu 3 miesięcy od ogłoszenia w BUP inne uprawnione podmioty mogą wnieść sprzeciw wobec znaku towarowego (co inicjuje kolejną fazę postępowania),
- w braku takiego sprzeciwu, udzielane jest prawo ochronne na znak towarowy.
W rezultacie, wprowadzenie systemu rejestracyjnego w procedurze zgłoszeniowej, będzie się wiązać z bardziej „dynamicznym” postępowaniem, w którym o wiele mocniej angażować będą się musieli uprawnieni (zgłaszający) kolizyjne znaki lub prawa.
Jednocześnie postępowanie rejestrowe (oczywiście w przypadkach niespornych) powinno być znacznie krótsze.
Dodatkowo trzeba zauważyć, że znowelizowane przepisy przewidują w przypadku zgłoszeń znaków towarowych tylko jeden (wyżej opisany) sprzeciw. Instytucja sprzeciwu w PWP (art. 246), która dotychczas obejmowała różne przedmioty własności przemysłowej, została wyłączona w stosunku do znaków towarowych.
***
To pierwszy z cyklu „Zmiany w prawie własności przemysłowej”. W kolejnym artykule przeczytacie o wprowadzeniu do polskiego prawa tzw. listów zgody.
Fot.: zdjęcie autorstwa Olivier Le Moal pochodzi z banku zdjęć Fotolia